BİR ŞAMPİYONLUK ÖYKÜSÜ 
Yıl 1982,
Kocaeli ili sınırları dahilinde bulunan, Samanlı dağlarının en yüksek tepesi olan o zamanki adıyla, Keltepe nin eteklerinde yerleşik, kasaba, belde ve köylerin futbol takımlarının katılımıyla gerçekleştirilen KELTEPE Kupasına, 1982 yılında Rahmiye Köyünün de katılabilmesi için, Yılmaz Karslı, Ahmet Ünal, Osman Sivri, Mustafa Erçelik, Niyazi Halil bir araya gelerek, Rahmiye Gençlik Spor Kulübünü gayrı resmi olarak kurarlar. O günkü şartlarda sıfırdan başlamak her ne kadar riskli ise de, bu kadro bir taraftan futbol takımını oluştururken, diğer taraftan 1982 yılında yapılacak olan Keltepe Futbol şampiyonası için tertip komitesine müracaat ederek kayıt yaptırmak ister ancak ilk etapta tertip komitesi , Rahmiye gençlik spor kulübünü yeni duyduğundan kayda yanaşmasa da yapılan girişimler sonucu kayıt yaptırılır. Tek şart vardır, takımlar kendi beldelerinde ikamet etmeyen oyuncu oynatamazlar.
Kurucu arkadaşlar hemen bir yönetim kurulu oluşturur, takımın başına bir antrenör getirir ve çalışmalar başlar, zaman kısıtlıdır. Nihayet, kadrosu tamamen Rahmiye köyü gençlerinden oluşan takım, turnuvanın ilk maçı için Derbent te sahaya çıkar. Rakip Doğantepe'dir.

Turnuvanın statüsü, zamanın Dünya Kupası statüsüne göre belirlendiğinden, İlk tur, İkinci tur, Yarı final ve final olarak belirlenmiştir. İlk maç oynanır ve Rahmiye - Doğantepe 2-2 berabere kalır. Ancak yönetim kurulunun ilk maçlar sonucunda fark ettiği bir şey vardır oda bir çok takım ikametgah belgesi ile takımlarında yabancı yani amatör kümelerden oyuncu oynatmaktadır, hatta bazı takımlarda profosyonel oyuncu olduğunu gözlemlemişlerdir. Bunun üzerine aynı yöntemle takıma bir oyuncu takviyesi yapılır. İkinci maç Tepe tarla iledir, bu arada ilk maçta cezalı duruma düşen bir oyuncumuz için tertip komitesi, ilk turda Rahmiye nin istediği bir maçta oyuncusunu oynatmaz diye karar alınca Rahmiye bu oyuncuyu Tepetarla maçında oynatır. Bu maçta 2-2 sonuçlanır.

Fakat Tepetarla ikinci tura çıkamıyacağını tahmin ettiğinden cezalı oyucu oynatıldı iddiasıyla tertip komitesine itirazda bulunur. İlk maçların tescili esnasında verdiği kararı geri alamayan tertip komitesi zor durumda kalır, Rahmiye nin 3 puanı silinmesi için yoğun faaliyetler başlar, zira tüm futbolseverler Rahmiyenin bu turnuvada iyi işler yapacağını görmüşlerdir, çok yoğun toplantılardan sonra iki takımın da onayı alınarak maçın tekrarına karar verilir ve iki gün önce karşılaşan iki takım hafta ortası (Çarşamba günü) tekrar karşı karşıya gelirler. Ama yapılacak bir şey yoktur ve bu maç ta 2-2 berabere biter. Fikstür gereği ilk tur son maçı Cumartesi günü Acısu ile oynanacaktır.

Pazar günü oynama teklifimiz kabul görmez. Fizik ve moral olarak yorgun Rahmiye Acısu karşına çıkar, Rahmiye yi ekarte etmek için bu durum birileri için bulunmaz fırsattır. Maç başlar İlk yarı Rahmiye 0, Acısu 2 olarak sona erer ve devre arasına geçilir. Rahmiyenin ilk devreyi 2-0 geride kapatması, beklentisi olanları, bu maçın ikinci yarısın da fark olacağı umuduna itmiştir. İkinci yarı başlar. Herkes fark olacağını beklerken Rahmiye gerçek futbolunu oynamaya başlar ve 90 dakikanın son düdüğü çaldığında bir çok kişi şok tadır, sonuç : Rahmiye 3, Acısu 2.

İkinci turda rakipler daha zorludur, Turnuvanın en iyi takımlarından Suadiye, ev sahibi Derbent, ve ezeli rakip Arslanbey. Üç takımda da çok iyi yabancı oyuncular oynamaktadır. İlk maç Derbent ile oynanır bu maçı Rahmiye 5-3 kazanır ( yada 8-3 tam hatırlamıyorum)

Bu arada herkesin ortak görüşü, turnuvanın ilk üç takımı Suadiye, Nusretiye ve Rahmiye olur ve finali Rahmiye ile bu iki takımdan birisi oynar görüşü yaygınlaşmıştır. Fakat ikinci turda erken final oynanacaktır bu maçın adı Rahmiye - Suadiye dir. Nitekim ikinci turun ikici maçında Suadiye bir takım faktörlerin de yardımıyla maçı 2-1 kazanır. Rahmiye ilk yenilgisini almıştır. Bundan umutlanan Arslanbey, yoğun bir çalışma temposuna girer ve Rahmiye yi yenerek yarı final vizesini almak üzere kadrosunu dahada güçlendirir. Bu durum Rahmiye li yöneticilerin dikkatinden kaçmaz fakat onlar takımlarına güvenmektedirler ve nihayet beklenen maç başlar, aslında Suadiye - Rahmiye maçı dahil olmak üzere, tertip komitesinin itiraf ettiği bir durum da şudur; Bu güne kadar oynanmış olan Keltepe turnuvalarında böylesine heyecan ve futbol kalitesi olmamıştır ve bunu sağlayan tek faktör Rahmiye futbol takımı ve muhteşem seyircisi.

Nihayet Arslanbey -Rahmiye maçı başlar, gerçekten herkesin zevkle izlediği bir maç olmaktadır. İlk yarı 1-1 sonuçlanır. İkinci yarıda ise Rahmiye her zaman olduğu gibi yine sahne alır ve mükemmel bir futbol eşliğinde Arslanbeyi 2-1 yenerek yarı finalde Nusretiye nin rakibi olur.
(Meşhur yaşar amca hikayesi bu maçta olmuştur.)
Final için dev kapışma, izleyenlerin ortak görüşü böyledir.

Nihayet Nusretiye - Rahmiye maçı başlar ( benim şahsi kanaatime göre bu maç final maçından daha kaliteli olmuştur. Çünkü bu doksan dakika hiç bitmeyecek sanmıştım.)
Maçı Rahmiye 2-1 kazanır ve finale adını yazdırır. Sevgili dostlar, kader dediğiniz zaman biraz düşünün lütfen, işte kader;, bilin bakalım finalde Rahmiye nin rakibi kim olmuştur.?

Tabiki Suadiye. O günleri yaşayanlar ve o maçları izleyenler Rahmiye - Suadiye finalinin ne kadar ses getirdiğini hatırlayacaklardır.

İkinci turdaki maçı kazanmış olan Suadiyeli futbolcular ve yöneticileri zafer sarhoşu olmuşlardı tekrar kazanacaklarından o kadar emindiler ki kutlamaları nasıl ve nerede yapacaklarını planlamaya çoktan başlamışlardı her türlü iddiaya giriyor ve yöneticilerinden o günkü koşullarda prim vaadi alıyorlardı. Mütevazi Rahmiye ise haftanın 3 günü takım halinde kilometrelerce koşuyor ve kondisyon depoluyordu.

Nihayet 1982 yılı Keltepe kupası final günü gelip çatmıştı, Protokol yerini almış, bütün futbolseverler Derbent sahasını tıkabasa doldurmuşlardı. Maçı Kocaeli amatör liglerinin en başarılı ve şöhretli hakem trio su yönetecekti.

Final maçı başladığında Rahmiye nin ortaya koyduğu inanılmaz tempo ve üstün kondisyonunu herkes fark etmiş ama ne yazıkki Suadiyeli kardeşlerimiz fark edememişti onlar hala kazanacaklarını umuyor ve maçın içinde bile kazanacaklarını ifade etmekten geri kalmıyorlardı, iyi gidiyordu maç, ta ki Suadiye ilk golü yiyene kadar işte o zaman gerçekle yüz yüze geldiler fakat bu onları iyi futbol yerine kural dışı oynamaya sevk etti, durumu 1-1 yaptıklarında biraz sakinleştiler, fakat ikinci yarıda daha sert bir futbol oynamaya başladılarsa da Rahmiye nin kondisyonu karşında fazla yapabilecekleri bir şey yoktu sonlara doğru yedikleri ikinci gol teleafi edilemiyecek bir zamanda gelmişti ve finalin adı belli oluyordu nihayet maçın hakemi Cengiz Kahraman 90 dakikanın sona erdiğini ilan ettiğinde Şampiyonun adını da ilan ediyordu RAHMİYE GENÇLİK SPOR KULÜBÜ.   Rahmiye 2. Suadiye 1.

(Burada bir şampiyonanın hikayesini anlatmaya çalıştım tarihler ve isimlerden mümkün olduğu kadar kaçınmaya çalıştım. Başta anlattığım kuruluşta görev alan yönetici arkadaşar arasında yazmadıklarım varsa mutlaka unutmuşumdur zira anlatmaya çalıştığım olay 29 yıl önce yaşanmıştır. Kuruluş, köyümüzü ilgilendirdiği için burada isimleri zikrettim şayet unuttuklarım varsa lütfen kusura bakmasınlar ve bana hatırlatırlarsa eğer, derhal gerekli düzeltmeleri yaparım. Saygılarımla.)

 http://rahmiyeliler.tr.gg